Holiday Week en Schotia Private Game Reserve

Donderdag 9 oktober 2014

Dag 4 van de Holiday Week, die inmiddels best wel gestructureerd verloopt. De kinderen blijven inmiddels bij hun eigen groep en hun eigen activiteit en staan netjes in de rij voor de lunch. Vandaag hebben we loomarmbandjes gemaakt met de wat grotere kinderen, wat ze natuurlijk geweldig vonden. Zelfs met 1 elastiekje om hun vinger waren ze al dolblij. Verder werd er vandaag weer volop gedanst, gevoetbald, gekleurd en gespeeld, wat het weer gelukkig wel toe liet, ondanks de sterke wind die er vandaag weer stond.

Vrijdag 10 oktober 2014

De laatste dag al weer van de Holiday Week, waarop eigenlijk een talentenshow gepland stond, maar tegen lunchtijd was er nog helemaal niet voor geoefend..... dus die ging niet meer door. De lokale vrijwilligers, jongeren van 15/16 jaar, die al de hele week hun best deden om leuke spelletjes met de kinderen te doen en vandaag ook nog eens de klaslokalen gepoetst hebben, beklaagden zich vandaag bij ons dat zij dit al 3 jaar vrijwillig doen, terwijl de man die dit organiseert en hiervoor betaald krijgt, bijna niks doet en zijn beloftes niet nakomt. Ik snap dat ze het oneerlijk vinden en begrijp het best als ze de volgende vakantieweek niet meer willen helpen. Jammer dat ze zo hun motivatie verliezen, want de jeugd heeft de toekomst, ook hier.
Het was een leuke week, maar ik ben ook wel blij dat het maar 1 week was, want inmiddels begon ik me wat te vervelen. Ik verveel me altijd tijdens langere vakanties, vandaar dat ik gekozen heb voor vrijwilligerswerk, om iets om handen te hebben. Maar ook hier verveel ik me dus. Waarschijnlijk komt het gewoon omdat ik het thuis altijd zo druk heb. Volgens sommigen te druk, maar ik weet nu zeker dat dat niet zo is. Ik verveel me nooit thuis, ik heb altijd wel wat te doen (en afwisseling!) en daar voel ik me goed bij. Veel beter dan bij verveling. En ik weet waar mijn grenzen liggen, dus vanaf nu wil ik nooit meer horen dat ik het TE druk heb. Gewoon druk en dat is goed, dat past en hoort bij me en ik mis het. Wat dat betreft kan ik niet wachten totdat ik weer thuis ben, weer lekker in mijn druk-druk-drukke ritme. En ik zal niet meer klagen als ik het (ietsje te) druk heb, want stiekem vind ik dat dus gewoon heel lekker!

Zaterdag 11 oktober 2014

Omdat de safari in Addo me zo goed was bevallen en omdat verschillende mensen me Schotia Private Game Reserve aangeraden hadden, heb ik vandaag weer een safari gemaakt. Gecombineerd met Addo, omdat alleen naar Schotia niet mogelijk was met een transfer vanuit en naar PE.
Om 9.15 uur werd ik opgehaald door gids (oftewel ranger) Niekkie, waarna we rond 10.00 uur in Schotia aankwamen waar ik kennis maakte met het Duitse koppel Martin en Annemarie uit Dusseldorf. Beiden bleken in Maastricht gestudeerd te hebben, de wereld is af en toe klein. Annemarie zei dat ze, waar ter wereld ook, altijd Nederlanders tegenkomt.......en ik altijd Duitsers! Ze waren gisteren aangekomen en zouden morgen weer vertrekken uit Schotia, alleen hun koffer van vandaag nog onderweg vanuit Johannesburg. Het gebeurt schijnbaar heel vaak, vertragingen met Britisch Airways, waardoor koffers op Heathrow kwijtraken. Ik ben zo blij dat me dat bespaard is gebleven!

Samen met Martin en Annemarie heb ik die ochtend weer een tocht door Addo gemaakt. Deze keer zijn we aan een andere kant van het park gestart, na een bezoek aan het leuke souvenierswinkeltje, waar ik afgelopen dinsdag een armband en bijpassende oorbellen heb gekocht. Net op het nippertje zag ik vandaag de bijpassende ketting, die dinsdag blijkbaar uitverkocht was!
Het was vandaag nog beter weer dan afgelopen dinsdag, de zon scheen volop en de auto met open dak was dus meer dan welkom. Dinsdag had ik al veel olifanten gezien, maar vandaag waren er echt heel veel. Verschillende grote kuddes staken her en der de weg over, vlak voor of achter onze auto. Ook heel veel kleine olifanjes, zelfs eentje van pas 2 maanden (volgens Niekkie). Naast vele zebra's en kudu's, vandaag ook het hartebeest en wildebeest gezien en verschillende antilopen zoals de impala, de gnoe en de spingbok.
Het voordeel van een safari met een gids is dat deze niet alleen veel meer dieren ziet, maar er ook veel over kan vertellen, zoals hoe ze zich beschermen, hoe en met wie ze vechten, wat (wie) ze eten, waarom ze lopen, springen of rennen zoals ze doen en wat hun gedrag ons vertelt. Ik kan het helaas niet na vertellen, maar ik vond het erg interessant. Mooi hoe de natuur werkt, hoe alles een reden heeft en alles samenhangt.
Vandaag waren we op een uitkijkplaats, waar ik dinsdag niet geweest was. Deze keek uit op een meertje en we hadden geluk dat er op het zelfde moment en kudde olifanten die kant op kwam om te drinken en badderen. Zo leuk, je kunt wel foto's blijven maken!

Rond 13.00 uur vertrokken we uit Addo voor de lunch, op een boerderij in de buurt. Daar aangekomen, bleek dat ik hier al eerder was geweest; na het quadbiken.
Na de lunch terug naar het hoofdkwartier van Schotia, waar meer mensen zaten te wachten op de middag- en avondtour door Schotia en nieuwe groepen gemaakt werden.
Niekkie zou ook in de middag mijn gids blijven; samen met 7 Duitsers en een Belgisch koppel vervolgden we de safari, maar nu in een open landrover.
Niekkie is opgegroeid op een boerderij en had altijd gedacht ook boer te worden, maar na wat omzwervingen is hij nu al zo'n 12 jaar ranger. Zijn vrouw Igna is ook ranger en we kwamen haar vandaag een aantal keer tegen in het park. Ik dacht altijd dat Ulestraten klein was, maar Niekkie en Igna wonen in een boerendorpje vlakbij Addo met maar 120 inwoners!
Ze horen dan wel niet tot de Big 5, maar zeker niet minder leuk zijn de nijlpaarden en giraffen, die we vandaag gelukkig wel zagen. Vooral de babygiraffe was natuurlijk erg schattig. Schotia is een privepark, al generaties lang in het bezit van de familie Bean. Er worden regelmatig dieren aangekocht, want prive of nationaal, eten is eten en geen enkel dier heeft het eeuwige leven hier. Een zebra kost omgerekend ongeveer € 450,00, dat lijkt niet veel, maar koop er maar eens een paar honderd tegelijk, wat hier wel nodig is met die hongerige leeuwen. Het duurste dier is een sterke en gezonde buffel, daar leg je een aantal miljoentjes voor neer! Niet alleen in Rand, ook in Euro's. Doe mij dan maar zo'n zebra'tje!
Er lopen ook paarden is Schotia. Die horen hier natuurlijk niet thuis, maar zijn hier uitgezet om het gras laag te houden, zodat teken minder kans krijgen om dieren te infecteren, waar ze uiteindelijk aan kunnen sterven. Er sterven ook wel eens dieren in een gevecht, her en der zie je schedels en skeletten liggen. Ook dat hoort er bij.

Olifanten en buffels had ik al in Addo gezien en vandaag was nummer 3 van de 5 aan de beurt, de zwarte neushoorn. Het mannetje was erg agressief, zelfs het vrouwtje was niet op haar gemak bij hem, dus we konden helaas niet heel dicht bij gaan. De afgelopen weken had hij al vaker geprobeerd om auto's te achtervolgen een aan te vallen.
Beide neushoorns hadden geen hoorns meer. We dachten in eerste instantie dat deze preventief verwijderd waren, omdat ze zo agressief zijn, maar een paar maanden geleden waren er stropers in het park geweest, die deze afgesneden hebben. In al die jaren pas de eerste keer dat dit gebeurd was en niemand kon verklaren hoe ze binnen zijn gekomen.
Op naar nummer 4; de leeuw. Deze keer met succes, alleen was dat succes van te voren al wel gegarandeerd, omdat de leeuwen in een afgesloten deel zaten, waar ze een paar weken geleden ingejaagd waren. Ik weet niet meer precies waarom, maar het had een bepaalde reden, om de voedselketen niet te verstoren ofzo.
1 mannetje, 3 vrouwtjes en 3 al wat grotere welpen. Van de ene kant indrukwekkende dieren, maar van de andere kant zagen ze niet echt angstaanjagend uit en waren ze niet echt onder de indruk van onze aanwezigheid. Toen we weg wilden gaan waren de vrouwtjes en welpen het hek in gelopen om hier wat te gaan relaxen, dus wij (en de groep van Igna) konden er niet meer uit. We moesten de leeuwen wegjagen door er hard op af te rijden en ze zo te laten schrikken. Niet echt de bedoeling natuurlijk, maar het zag er niet naar uit dat ze uit zich zelf zouden weggaan, dus het kon niet anders.
Nummer 5, de luipaard, heb ik helaas niet meer gezien, maar dat schijnt ook vrij uniek te zijn, als je hem tegenkomt, zelfs in een privepark,

Na het bezoek aan de leeuwen was het snel donker (wat erg jammer was voor de foto's) waarna we naar de lapa gingen voor het diner. Een open air restaurant in het park met kampvuurtjes en fakkels, heel leuk allemaal. Ook lekker gegeten, het meest Afrikaanse eten tot nu toe, want in het huis koken we zelf en maken we wat we kennen van thuis en de restaurants waar ik tot nu toe ben geweest zijn erg Amerikaans. De gidsen maken erg lange dagen, tijdens het diner staan zij aan het buffet, de bar en spelen voor ober.
Na het diner was er nog een korte nachtsafari, onder een prachtige sterrenhemel. Natuurlijk de zelfde sterrenhemel als thuis, maar door alle lichtvervuiling zie je er niets van. Hier is het pas echt donker! Nog een aantal dieren gezien, maar veelal dezelfde als in de middag. Veel buffels en weer de neushoorns, die nu wat relaxer waren. De nijlpaarden kwamen nu wat meer boven water, maar helaas nog niet helemaal er uit.
Toen ik tegen 22.00 uur thuis was was ik doodmoe van de lange dag met vele indrukken, die zeker weer de moeite waard was.
Nooit geweten dat ik zo kon genieten van natuur en dieren...... Ik zeg altijd dat ik niet van dieren houd, maar eigenlijk houd ik alleen niet van huisdieren. Leuk bij anderen, maar niks van mij. Uiteraard ook door mijn honden- en kattenallergie. En ik ben geen paardenmeisje. Lekker makkelijk voor mijn ouders dat ik vroeger nooit zeurde om een pony. Maar boerderijdieren zoals koeien, geiten, schapen, varkens en konijnen vind ik super. En wilde dieren dus ook. Dus vanaf nu ben ik een dierenliefhebber. Helaas is mijn tuin wat te klein voor een zebra.....misschien toch maar beter een konijntje aanschaffen!