De tweede week al weer

Zaterdag 27 september 2014

Gisteravond vroeg naar bed, moe van alle indrukken, maar dat heeft als voordeel dat ik vanmorgen vroeg op was. Op naar Bayworld, een maritiem/(natuur)historisch museum met tevens een oceanarium met zeehonden en pinguins en een snake park, wat op nog geen 500 meter van he huis ligt. De zeehondentraining gezien en de voedertijd van de pinguins; wat een leuke dieren. Leuker dan de reptielen, maar....wel een slang geaaid! Vasthouden ging me wat te ver, bah, glibberig beest.
Daarna weer even naar de Boardwalk gelopen, want het weer was in tegenstelling tot de voorspellingen best goed en hier naar de bioscoop geweest. Als thuis de ondertiteling wegvalt bij een film, mis ik het echt, terwijl ik me hier pas aan het einde van de film realiseerde dat de film gewoon in het Engels was. Helemaal gewend aan het Engels praten dus.
Toen ik de bioscoop uit kwam begon het toch te betrekken. Vlak voor een flinke regenbui weer thuis, dus als jullie denken dat ik het hier zo goed heb.....het weer is niet anders dan een echt Hollands voorjaar! Inmiddels slaap ik onder 3 dekbedden!
Die avond lekker thuis gebleven en een dag/lesprogramma voor de komende dagen op papier gezet voor mijn nieuwe klasje. Toen ik mijn foto's terug keek, bleek dat het eerste klasje dat we tijdens de introductieronde toevallig tegenkwamen in een speeltuintje, mijn klasje is!

Zondag 28 september 2014

Na quad rijden en slangen aaien vandaag weer iets gedaan wat niks voor mij is..... naar een festival geweest! Ik heb me zelf al vaak genoeg beloofd nooit meer te gaan, maar omdat de Zwarte Cross ook nog altijd op mijn things-to-do lijst staat, blijf ik proberen.
Dus vandaag om 13.00 uur naar het Veld Fest, hier in PE, voor het goede doel. Tsja festival...... een goed bedoeld podium en wat partytentjes en plastic terrasstoeltjes op een veldje. Festival is een groot woord, een gemiddelde seizoensafsluiting bij RKUVC stelt meer voor. Wel kreeg ik hier voor R 17 (iets meer dan een euro) een kop thee, een pannekoek en een chocolademuffin! Weer eens wat anders dan het normale festivaleten! Erg aandoenlijk, de dames die daar in de kou pannekoeken stonden te bakken, het liet me denken aan onze trouwe RKUVC-vrijwilligers.
Maar goed, de muziek was heel leuk, vooral van de lokale artiest Wandile, die we al eerder via via ontmoet hadden. We werden al zijn groupies genoemd! Helaas waren we na 2,5 uur verkleumd door de regen en wind, dus na het optreden van Wandile direct naar huis gegaan, wat ik niet zo erg vond vanwege mijn opgezwollen enkel.
Tel daar een beginnende verkoudheid en keel- en oorpijn bij op; genoeg reden om de rest van de dag op de bank en in bed door te brengen. Zonder internet nog wel, dat er vandaag uit ligt, net als de helft van de stroom. Ik had me daar van te voren wel op voorbereid, maar tot nu toe werkte alles perfect, dus nu valt het tegen.....wat een verslaving!
Inmiddels slaap ik onder 3 dekbedden, met sokken aan en een dikke trui met muts! Het tocht ontzettend op mijn slaapkamer, het waait gewoon binnen, maar in plaats van zelfmedelijden heb ik medelijden met de kindjes die vannacht in de shacks slapen.....

Maandag 29 september 2014

Vanmogen stortregende het en aangekomen bij Ilitha Care Center, waren er vanwege het slechte weer maar 13 kindjes van de 45! Colleen had een afspraak in het ziekenhuis en zou pas later komen, dus ik stond er alleen voor met de 9 oudste. Gelukkig had ik een les voorbereid en na 10 minuutjes dacht mama Iris dat ik heb wel alleen aankon, dus toen ging zij ook weg. Omdat het er maar 9 waren lukte het ook goed, al moest ik er af en toe 2 uit elkaar halen en streng zijn.
Na een gebedje, het alfabet, de kleuren, het menselijk lichaam en hoofd-schouders-knie-en-teen heb ik ze zichzelf laten tekenen. Sommigen waren zo enthousiast dat ze meteen hun hele familie, huis en huisdieren er bij tekenden.
Een van de oudste meisjes vroeg me of ze wat papier mocht meenemen naar huis, zodat ze daar ook kon tekenen, maar het duurde even voordat ik haar begreep (ik dacht dat ze haar tekening wilde meenemen om thuis te laten zien). Op een gegeven moment vroeg ze met een diepe zucht 'Waarom snap je me niet? Praat je soms Afrikaans of Zulu?' Haha, arm kind, zoiets inderdaad! Ik merk dat de zwarte bevolking hier in PE nauwelijks Afrikaans praat, het is Engels en/of Xhosa. Meestal als ik er naar vraag zeggen ze dat ze het wel verstaan, maar zelf niet praten.

Toen Colleen rond 11.00 uur arriveerde was ze verbaasd dat iedereen zo braaf was! Ik had stiften, kleurpotloden, pennen en potloden meegebracht van thuis, die ik haar vandaag overhandigde, wat was ze hier heel blij mee, die konden ze goed gebruiken!
Na het tussendoortje was het eigenlijk tijd om buiten te spelen, maar vanwege het weer zijn ze naar het klasje van de 4 kleintjes gegaan om te puzzelen en te dansen en kon ik nog even spelen met de ukkies. Toen ik wat foto's wilde maken, werd er meteen geposeerd en uiteindelijk hebben de kinderen zelf de meeste foto's gemaakt, van elkaar, van mij en van zichzelf. En altijd even kijken of ze er goed op staan! Ik maak normaal altijd heel veel foto's (zoals de meesten wel weten), maar hier wordt me alles voorgedaan! Na de warme lunch, die ze mij overigens ook aanboden, zo lief, was het tijd om te gaan slapen. De kindjes worden op dekens op de grond gelegd, krijgen nog wat dekens en dekbedden om onder te liggen en moeten dan gaan slapen. Hier had ik wat moeite mee, vooral omdat het erg koud was en het dak ook nog eens lekte, waardoor een deel van de vloerbedekking nat was. Dit is iets wat ik wel zou willen veranderen, maar ik weet nog niet zo goed hoe.....Bedjes kopen zou simpel zijn en het geld hiervoor is het minste probleem, maar er is gewoon geen plaats voor. Binnenkort wil ik eens bij Colleen polssen wat ze zou doen als ze een som geld voor de creche zou krijgen.

Ik moet opmerken dat de kindjes er allemaal gezond en goed verzorgd uit zien, ze hebben op een dag als vandaag warme kleding en jassen aan en ze krijgen voldoende te eten. Het voornaamste is dat ze vrolijk zijn en gelukkig met wat ze hebben. Van te voren dacht ik, als ik ze zie, wil ik ze allemaal mee naar huis nemen, maar nu realiseer ik me dat dat juist zielig zou zijn, ze uit hun vertrouwde omgeving halen.
Bij thuiskomst, nadat Lusi me de universiteit van PE onderweg nog heeft laten zien, werd er hard gewerk aan de stroom en de wifi, die het tegen 17.00 uur eindelijk weer deed. Want ik wil natuurlijk niks missen van wat er thuis gebeurt..... al had ik sommige dingen liever wel gemist...... Verder in mijn boek, dat was een beter idee, maar eerst even een 'meidengesprek' hier en appen met de vriendinnen thuis, dat deed even goed.

Dinsdag 30 september 2014

Vandaag zou Colleen weer later zijn vanwege een vergadering en zou ik de grootste kinderen les geven. Vanwege de stortbuien (de niet geasfalteerde wegen stonden vandaag helemaal blank) waren er vandaag maar 7 kinderen in totaal, dus besloot de kleuterleidster dat ze allemaal samen konden spelen, puzzelen, kleien en kegelen.
Vooral de 2 kleinste meisjes Precious en Ashley zijn superschattig. Het enige Engelse woordje wat ze kennen is 'teacher', wat ze dan ook de hele ochtend roepen, om mijn aandacht te krijgen. Ze leren me allerlei handjeklap-spelletjes en geven me telkens een big smile als ze zien dat ik naar ze kijk.
Tegen 10.00 uur kwamen er nog 3 kindjes bij en toen Colleen om 11.00 uur kwam was het zo koud, dat ze besloot de kindjes mee naar binnen te nemen in het huis van mama Iris, waar het warmer was. Hier was niet veel plaatst, ook omdat het huis vol zat met de halve familie van mama Iris en Colleen (een tante, een zus, neven, kleinkinderen), dus hebben de kinderen de rest van de ochtend tv gekeken. Het huisje stelde niet veel voor, maar de flatscreen tv was groter dan die van mij..... prioriteiten stellen he!?

Omdat de kinderen na de lunch rond 13.00 uur weer gingen slapen, heb ik Lusi gevraagd me voortaan eerder op te halen, omdat dat laatste uurtje vrij nutteloos is.
Het is nu wat rustigerer in het huis, omdat Janne, Jessy en Tessa naa Tsitsikamma zijn......om te bungyjumpen vanaf de hoogste bungyjump-brug ter wereld.
Nu heb ik hier al een paar dingen gedaan die niks voor mij zijn, maar dit sla ik toch echt over!!!!! De buren en Nora zijn afgelopen weekend geweest en ik heb al wat filmpjes op facebook zien langskomen. Superstoer en als ik geen hoogtevrees had....... maar aangezien ik al misselijk wordt bij het zien van de filmpjes, hoef ik er niet eens over na te denken! Dus helaas geen leuk nieuwtje te melden, hahaha!

Groetjes uit Zuid-Afrika!